समाचारहरू

शुक्लाफाँटा नगरपालिका–८ पिल्लरीफाँटका पदमसिंह धामी विगत दुई दशकअघिदेखि घरभन्दा एक किलोमिटर टाढा पैदलयात्रा गरेर घरमा खानेपानी ल्याउने गर्छन् ।

०५८ देखि यहाँ बसोबास गर्दै आएका धामीले लामो समय बित्दा पनि आफूले अझै पनि सहजरुपमा गाउँमा पानी नपाएको गुनासो गरे ।

“यतिका वर्षसम्म हामीले खोलाको दूषित पानीले प्यास मेटाउँदै छौँ भन्दा सहजै पत्याउनु हुन्न होला ।”-धामीले भने-“खोला सुक्दा पानीको समस्या हुन्छ । दैनिक घरमा एक जनाको समय पानी ढुवानीमै खर्च हुन्छ ।”

“अब त सिंहदरबार नै गाउँमा आएको छ भन्थे ।” धामीले भने-“यहाँ त सामान्य मौलिक अधिकारको पनि उपभोग गर्न पाएका छैनौँ ।”

पूर्व–पश्चिम राजमार्गदेखि करिब आठ किलोमिटर उत्तरमा रहेको उक्त गाउँमा पानी मात्रै होइन, शिक्षा, स्वास्थ्य, सडक, बिजुलीको सुविधा पनि छैन ।

४ सयभन्दा बढी परिवार आश्रित पिल्लरीफाँटमा सरकारी उपस्थितिका नाममा एउटा प्राथमिक विद्यालय मात्रै छ । गाउँमा पानीको समस्या भएपछि संयुक्त दर्शन नेपाल नामक संस्थाले बोरिङ र सानो ट्याङ्की बनाउन सहयोग गरेको थियो ।

शुक्लाफाँटा नगरपालिकाका नगरप्रमुख दिलबहादुर ऐरले जिल्ला खानेपानी कार्यालयबाट पिल्लरीफाँटमा खानेपानीका लागि सर्वेक्षण भइरहेको बताए ।

“पिल्लरीफाँटामा खानेपानी पुर्‍याउने योजना बने पनि कार्यान्वयन हुन सकेको छैन ।”-उनले भने-“नगरपालिकाले केही मात्रामा भए पनि सहयोग गरेको छ ।”

चालू आर्थिक वर्षभित्रै पिल्लरीफाँटमा बत्ती पुर्‍याउने लक्ष्य नगरपालिकाले लिए पनि वन कार्यालयबाट प्रक्रिया मिलाउन अवरोध भइरहेको उनको भनाइ छ । समाचार साभारः रासस

अनलाइन डेस्क